Over loslaten

Loslaten is in waarheid even natuurlijk als ademen… Kijk maar hoe dat gaat bij kleine kinderen die het nog niet ontleerd hebben.

Loslaten kun je niet echt leren. Je kunt alleen herontdekken dat je het reeds kan.

Loslaten is het plots verdwijnen van een innerlijke spanning dat samengaat met een gevoel van opluchting. Soms hoort er ook een diepe zucht bij. Of een glimlach. Herken je al iets?

Heb je het ooit meegemaakt dat je ruzie maakt met iemand en dat je plots ziet hoe absurd wat je aan het doen bent eigenlijk is? Misschien barsten jullie zelfs beiden in lachen uit… Plots valt de spanning weg. Het gebeurt. Je doet het niet.

Loslaten doe je niet. Daarom heet het ‘laten’.

Je kan echter wel technieken leren om dat aangeboren, spontane loslaatproces opnieuw ruimte te geven.

Ieder van ons draagt wel wat oude emotionele bagage mee. En met die emotionele bagage slepen we ook allerlei beperkende overtuigingen in ons mee.

Die ‘oude bagage’ belet ons om volop te leven. Ze kan onze gezondheid verstoren maar ook onze denkprocessen, onze bewustzijnsstaat en onze relaties.

Oude emotionele bagage wordt een cumulatieve filter waardoor we het leven gaan zien.

Soms kunnen we zelfs ons hele leven bezig zijn om te ontsnappen aan onderdrukte pijnlijke emoties uit onze kindertijd… Die filters waren er dan al heel vroeg en ze lijken wel deel te zijn van wie we zijn. Niet dus.

Hersenonderzoek heeft ook aangetoond dat het de onderdrukte emoties zijn die voor rusteloos denken en piekeren zorgen.

Onze gedachten en overtuigingen worden opgeslagen volgens de ’emotionele kleur’ die ze hebben. Zo kunnen boze gedachten andere boze gedachten oproepen en droevige gedachten ook triestige herinneringen wakker maken, etc… De gedachten vormen clusters met de emoties die erbij zijn opgeslagen.

Vroeg in ons leven ontwikkelen we onvermijdelijk allerlei onbewuste mechanismen om om te gaan met pijnlijke emoties. We hebben dan nog niet genoeg levenservaring om ze bewust te kunnen verwerken.

1. Onderdrukken en wegdrukken

Onderdrukken gebeurt onbewust door onze overlevingsmechanismen; wegdrukken doen we bewust (zoals in ‘daar wil ik nu niet aan denken’). In beide gevallen creëren we een ’emotionele lading’. Die emotionele lading wordt ergens opgeslagen in ons lijf en veroorzaakt zaken zoals snel geïrriteerd zijn, emotionele ups en downs, krampen, slapeloosheid, spijsverteringsproblemen, allergische reacties, te hoge bloeddruk, en nog veel meer.

De onderdrukte emoties zorgen ook voor de mechanismen van ontkenning en projectie. We ontkennen de innerlijke oorzaak en wijzen externe factoren aan voor hoe we ons voelen. ‘Het is allemaal de schuld van…’

2. Ontwijken

Of we schakelen ontwijkingsmechanismen is zoals druk bezig zijn, binge watching, shoppen, emotioneel eten, extreme spiritualiteit, alcohol, zelfmedicatie, etc.

3. Afreageren

Dat is niet hetzelfde als loslaten. Afreageren zoals in ‘tegen iemand schreeuwen’ zorgt wel voor een soort drukvermindering maar het is niet therapeutisch. We laten dan net genoeg druk los om de rest verder te kunnen onderdrukken…

Wat in de volksmond ‘stress’ heet heeft altijd te maken met onverwerkte emotionele reacties. Wat we niet verwerkt hebben bepaalt namelijk onze ‘stressdrempel’.

Maar het ergste is misschien wel dat de onderdrukte emoties ook ons hart kunnen afsluiten en ook meer en meer de hogere functies van de hersenen zoals verbeelding, redeneren, vooruitzien…

4. Het alternatief voor 1, 2 en 3 is… loslaten

Loslaten begint met bewust zijn van wat je voelt, er bewust bij blijven en niets doen om het ‘anders’ te maken. Loslaten komt essentieel neer op geen enkele weerstand bieden tegen wat je in het nu voelt in je lijf. Alleen dan krijgt de energie de kans om te ontspannen. Dat lukt niet meteen voor heftige ervaringen en daarom is het belangrijk om te oefenen voor je daaraan begint.

Vasthouden is weerstand blijven bieden en dat kan ook nog een tijdje nuttig zijn, zoals bij trauma. Loslaten is meer en weerstand opgeven waardoor je ook met diepere lagen kunt leren omgaan.

Emoties die niet worden onderdrukt, weggedrukt , geprojecteerd of ontkend zullen (snel en soms langzaam) oplossen zoals de lucht die ontsnapt uit een ballon.

Hoe meer innerlijke spanning we kunnen loslaten hoe rustiger ook ons denken wordt en hoe groter ons welzijn.

We kunnen door oude onverwerkte dingen los te laten ook steeds beter redeneren in plaats van reageren.

Hoe meer we loslaten hoe meer onze oude conditioneringen ook kunnen oplossen en hoe meer we vrij zijn om te zijn wie we echt zijn.

Door loslaten opnieuw als een spontane reflex te leren kunnen we ook vaker en langer in een niet reactieve staat blijven.

Redenen genoeg om te leren loslaten.

Wat zie jij als redenen om opnieuw te herontdekken dat je kunt loslaten?

Hartegroet,

Jan Bommerez