Stress respons en toxische stress

De stress respons is een ketenreactie. Wanneer ons organisme een stressor waarneemt zenden de amagydala een distress signaal naar de hypothalamus. Je kunt de hypothalamus zien als een ‘command center’ met invloed op het hele lichaam via de zenuwbanen en de neurotransmitters die erin worden doorgegeven. Het communicatiekanaal voor de stress respons heet de HPA as, naar de Engelse woorden ‘Hypothalamus-Pituitary-Adrenal’ (Hypotalamus-Hypofyse-Bijnieren). De hypotalamus beheert de afscheiding van hormonen door de hypofyse. De hypofyse kan meerdere doelwitten hebben in het lijf maar in het geval van de HPA as worden de nieren en bijnieren geviseerd.

Eerst komt de adrenaline die het hartritme verhoogt, de zintuigen verscherpt, ademhaling verdiept en versnelt en het lijf mobiliseert voor vechten of vluchten. Later wordt cortisol afgescheiden (van de cortex van de bijnieren). Het eerste doel van cortisol is om het energieverlies van de eerste respons te compenseren. Daarom wordt onder invloed van cortisol bijvoorbeeld glucose aangemaakt in het bloed.

Wanneer het lichaam te veel cortisol registreert in het lichaam (een feedback loop) wordt de stress respons in principe afgezet.

De stress respons is evolutionair niet bedoeld voor lange activering maar voor direct gevaar.

Wanneer de stress respons (die bedoeld is om ons leven te redden) blijft geactiveerd worden door chronische stressors (zoals in een relatie of omgeving verkeren die onveilig blijft) wordt de stress toxisch.

In normale hoeveelheden is cortisol een ‘herstellende agent’

Wanneer het lichaam echter te veel cortisol aanmaakt ontstaat schade. Cortisol kan normale werking van synapsen verstoren (de verbindingen tussen de zenuwcellen waar de neurotransmitters worden doorgegeven), kan de prefrontale cortex en de hippocampus doen krimpen (leervermogen en geheugen dus) en nog meer. Zo kan te veel cortisol ook de amydala vergroten zodat ze vaker en vaker de hippocampus te snel af zijn en het systeem in de stress respons houden.

Maar er zijn niet alleen cognitieve gevolgen: meerdere systemen in het lichaam kunnen dysfunctioneel worden door voortdurende aanwezigheid van cortisol: hartfunctie, spijsvertering, darmen en blaas, bloeddruk, suikerhuishouding, reproductieve organen…

Een overweldigende situatie zoals de wereldwijde Corona dreiging kan zorgen voor de productie van te veel cortisol, vooral als er reeds andere stressoren in je leven zijn.

Gelukkig bestaat er zoiets als ‘neuroplasticiteit’ d.w.z het vermogen van het zenuwstelsel om zich te herstellen.

Dat gebeurt echter niet vanzelf. We dienen bewust ons zenuwstelsel te helpen om zich te herstellen van onbewuste patronen.

Leren diep ontspannen en oude stress loslaten zijn daar voorbeelden van.

In de cursus behandel ik diverse oefeningen om dieper te ontspannen en oude stress los te laten. Ga naar de volledige cursus loslaten of probeer het eerst uit met 3 gratis lessen.

Harte groet,

Jan Bommerez

Jan Bommerez

hartenergie in harmonie

Als onze hartenergie rustig wordt (in harmonie), vallen de hersenen vanzelf in FLOW.

Gun jij jezelf deze 5 minuten?

FLOW is eigenlijk onze natuurlijke staat. Kijk maar naar kleine kinderen. Die zijn helemaal in het nu. Speels, onbevangen, vol verbeelding…

Hoe verliezen wij die staat? Het antwoord is dat we naarmate we ouder worden meer en meer stressvolle ervaringen meemaken die ons defensief doen leven. De overlevingshersenen nemen dan over.

In plaats van spontaan te leven vanuit ons hart gaan we dan allerlei defensiemechanismen en conditioneringen ontwikkelen.

Wat hersenonderzoekers vroeger niet wisten, is dat de hersenen tot rust komen als het hartritme coherent (samenhangend) wordt, als we harmonie kennen op gevoelsniveau.

Onderzoekers van het Institute of HeartMath (zie www.heartmath.org en voor Nederland en België,  www.heartmathbenelux.com) hebben ontdekt dat het hart meer communiceert met de hersenen dan omgekeerd.

Wanneer onze hartenergie is verstoord, krijgen de hersenen het bericht dat er stress is. Ze reageren dan met vechten, vluchten of verstarren. Het hart is in realiteit veel meer dan een spier of een pomp. Recent onderzoek toont dat het hart ook hersencellen heeft en ook zijn eigen hormonen afscheidt. Als onze hartenergie rustig gemaakt wordt (harmonie), vallen de hersenen vanzelf in FLOW. Dat kan in enkele minuten van bewuste aandacht en ritmisch ademen. Laten we dat nu meteen eens gaan doen. Dan weet je het uit eigen ervaring.

Uitleg van de oefening

Ga rustig zitten met beide voeten op de grond en je rug rechtop. Leg je handen in je schoot. Sluit je ogen en richt je aandacht in de hartstreek (achter het borstbeen). Adem nu drie tot vijf minuten rustig in en uit in het tempo van vijf rustige tellen in en vijf rustige tellen uit. Verbeeld je dat je in en uitademt door je hart.

Neem waar wat er in je lichaam en in je hersenen gebeurt. Het gaat nog dieper wanneer je daarnaast ook je aandacht richt op iets of iemand waar je veel van houdt. En het gaat supersnel naar diepe harmonie wanneer je die liefdesgevoelens naar andere mensen stuurt. Doe dit en zie hoe krachtig je hartveld is.

Online training en 3 gratis lessen

Als je interesse hebt om chronische stress in je lichaam te leren ontspannen, er is nu een online training om te leren loslaten. Je kan beginnen met 3 gratis lessen. Om te starten met de gratis lessen surf naar https://lerenloslaten.com/3-gratis-lessen

Hartegroet,

Jan Bommerez

Jan Bommerez

chronische stress

Wilhelm Reich kwam tijdens zijn onderzoek tot de conclusie dat mensen met emotionele en psychische problemen ook chronische spanning hadden in hun spieren (in feite in het bindweefsel).

Reich werd daardoor een van de pioniers van de neuropsychologie en de mind-body geneeskunde.

Zijn verder onderzoek leidde hem tot de ontdekking dat de chronische spanning te maken had met een langdurige verstoring van het autonome zenuwstelsel.

Onze stressrespons (vechten en vluchten) is bedoeld voor een acute reactie, niet als een langdurige staat.

De stressrespons mobiliseert het hele systeem en is dus ook zeer energie vretend. Langdurige stress put effenaf ons lijf uit.

Chronische spanning en pijn zijn in wezen terug te leiden tot het niet meer kunnen ‘afzetten’ van het sympathische zenuwstelsel (dat aanzet tot vechten en vluchten bij bedreiging).

Daar waar het sympathische zenuwstelsel leidt tot spanning (‘aanspannen voor actie’), heeft het para sympathische zenuwstelsel te maken met ontspanning en expansie.

Je hebt het para sympathische zenuwstelsel nodig om te kunnen ontspannen maar het is paradoxaal genoeg ook in het para sympathische systeem dat de bevries respons gebeurt wanneer je niet kunt vechten en vluchten (de invloed van de dorsale vagus).

Er is dan vecht- en vluchtenergie die onderdrukt wordt. Dat is de energie die voor chronische pijn en spanning zorgt.

Boosheid bijvoorbeeld hoort bij de vechtreflex

Boosheid is een emotie die tot actie aanzet, Wanneer ze onderdrukt wordt blijft ze tegen het systeem duwen want ze wil expressie.

Zo ontdekte Dr. John Sarno bijvoorbeeld dat de meeste rugklachten te maken hebben met onderdrukte boosheid, zelfs nog uit de kindertijd (zie zijn boek ‘Healing Back Pain’).

Niet alleen boosheid, maar alle onderdrukte emoties verstoren de spontane stroom van de levensenergie doorheen het lichaam.

Iemand die depressief is bijvoorbeeld heeft ook veel onderdrukte emotie (vaak boosheid maar ook verdriet of onmacht).

Zo iemand kan zijn (haar) emotionele staat niet veranderen door alleen maar positieve gedachten te denken.

Het lichaam zal eerst oude stress moeten loslaten

Chronische stress in het lijf is de oorzaak van de meeste fysieke maar ook van veel emotionele en psychische problemen.

Meer en meer ‘externe’ ingrepen zijn dan (schijnbaar) nodig, maar ze lossen nooit het fundamentele probleem op: de verstoring van het van nature zelf organiserend organisme door opgehoopte stress (weerstand).

Als je interesse hebt om chronische stress in je lichaam te leren ontspannen, er is nu een online training om te leren loslaten. Je kan beginnen met 3 gratis lessen. Om te starten met de gratis lessen surf naar https://lerenloslaten.com/3-gratis-lessen

Hartegroet,

Jan Bommerez

Jan Bommerez

Een mooi verhaal over loslaten

Door de natuur te bestuderen leerden Herakleitos (panta rei) en Lao Tse (Taoïsme) en vele andere wijzen dat alles stroomt en dat vechten met de aard van het leven alleen maar ellende oplevert.

Do not argue with life because you will lose, but only 100% of the time. Byron Katie

Het volgende verhaal van Isha Judd illustreert op prachtige wijze wat de essentie is van overgave aan het leven (loslaten).

Voel met je hele lijf wat deze woorden met je doen:

Er was eens … een grote rivier die vanaf haar bescheiden begin als een bergbeek ervan droomde om de oceaan te bereiken. Ze passeerde bossen en canyons op haar reis, ze stroomde door vlaktes en ravijnen, totdat ze op een dag bij de woestijn aankwam.

Net toen ze door alle andere obstakels was gegaan, probeerde de rivier zich door de woestijn te bewegen, maar ze was verbijsterd toen ze merkte dat haar water oploste toen ze het hete zand raakte.

De rivier was er echter van overtuigd dat het haar bestemming was om de oceaan te bereiken, en daarom probeerde ze met al haar macht het eindeloze zand over te steken. Het bleek een onmogelijke taak. Hoe hard ze het ook probeerde, de rivier kon de woestijn niet verslaan.

Toen ze uiteindelijk alle hoop had opgegeven, fluisterde een stem uit de woestijn zelf: “Net zoals de wind de woestijn kruist, kan de rivier dat ook doen.”

De rivier protesteerde en kloeg dat haar wateren door het zand werden opgenomen, hoe hard ze ook had geprobeerd, en ze stelde dat de wind alleen de woestijn kon oversteken omdat hij kon vliegen.

“Als je jezelf met geweld tegen me aanduwt, zal je niet oversteken,” vertelde de woestijn haar. “Je zult in dat geval volledig verdwijnen, of met een beetje meeval misschien een soort moeras worden.”

“Je moet de wind toelaten om je naar je bestemming brengen. Je moet letterlijk worden opgenomen door de wind.”

Dit idee was onaanvaardbaar voor de rivier. Ze was tenslotte nooit eerder opgegaan in iets anders. Ze wilde ook op geen enkele manier haar individualiteit verliezen. Want als ze dat deed, zou ze die ooit kunnen terugkrijgen?

“De wind,” zei de stem, “zal er ook voor zorgen dat je jezelf kunt blijven. Hij zal je water door de woestijn dragen en het dan laten vallen als regen. Dan word jij vanzelf weer een rivier. “

“Hoe weet ik dat dit waar is?” vroeg ze.

“Het is gewoon zo, en als je het niet vertrouwt, ben je voorbestemd om in het beste geval een moeras te worden … en een moeras is zeker niet hetzelfde als een rivier.”

“Maar blijf ik dan dezelfde rivier die ik nu ben? ”

“Jouw vorm kan niet onveranderlijk blijven maar je essentie blijft wel altijd dezelfde” vervolgde de stem.

“Jouw essentie zal getransporteerd worden en je opnieuw laten stromen als water als de tijd daar is. Je noemt jezelf trouwens alleen maar ‘rivier’ omdat je jouw vormeloze essentie niet kent. “

Toen de rivier dit hoorde, begon een verre echo te weerklinken in haar gedachten. Ze herinnerde zich vaag een toestand waarin zij, of een deel van haar werd gedragen in de armen van de wind. Ze wist plots ook – of verbeeldde ze het zich gewoon? – dat dit echt was wat ze moest doen, ook al leek het gevaarlijk.

Zo kwam het dus dat de rivier haar wateren overgaf aan de verwelkomende armen van de wind, die haar zachtjes hoog de lucht in tilde en haar ver weg voerde, tot ze uiteindelijk als regen op de zee viel en haar droom werkelijkheid zag worden.

FLOW heeft alles te maken met overgave en met diep vertrouwen in het leven en in ons diepere zelf. Het leven neemt soms een bocht en dan kun je meebewegen of een dam bouwen…

Loslaten is de basisvoorwaarde voor flexibel meebewegen…

Oude emoties leren verwerken en loslaten is daarom iets van levensbelang (naast natuurlijk ook dingen zoals gezond eten, sporten, tijd nemen voor regeneratie etc.).

Duizenden mensen namen in Nederland en België deel aan de dagworkshop ‘Leren loslaten’.

Omdat ik fulltime werk aan een boek over trauma wordt de heilzame live workshop vanaf 1 maart vervangen door een online training maar wel met 4 keer meer oefeningen. Je krijgt een jaar toegang tot de lessen en oefeningen. Zo kun je 52 weken lang elke dag een beetje (of veel) loslaten…

Er zijn 3 gratis lessen die je kunt uitproberen via de pagina https://www.lerenloslaten.com/3-gratis-lessen/

Ik wens je alvast een leven toe vol gezondheid, geluk en FLOW!

Jan Bommerez, auteur van ‘Minder Moeten Meer FLOW’, ‘FLOW en de Kunst van het Zakendoen’, ‘Kun je een rups leren vliegen”?’ en ‘Door de bomen het bos zien’.

Jan Bommerez

Chronische stress

…dat je niet om ze geeft.

Het betekent dat je beseft dat de enige persoon die je kunt veranderen degene is die je in de spiegel ziet. Misschien weet je dit al of je bent nog bezig net het te ontdekken: je kunt een ander niet veranderen. Je kunt iemand manipuleren, pesten, schuldgevoelens aanpraten, bedreigen… maar veranderen kunnen ze alleen zelf doen van binnenuit. We houden ons vast aan de hoop dat het kan veranderen, dat ze anders zullen handelen als jij maar beter luistert of meer je best doet. Niet dus.

Vooral als je al heel veel van jezelf in een relatie geïnvesteerd hebt voelt het gemakkelijker om te blijven en te hopen dat alles op een keer als door magie zal veranderen dan om te gaan. Gedrag kan veranderen zoals betere afspraken maken, tijd voor elkaar reserveren maar de persoon zelf kun je niet veranderen.

Misschien heb je nu wel tijd met elkaar maar voelt het nog altijd even eenzaam…

Als je partner weinig gevoel heeft voor humor zul jij er dat niet kunnen inbrengen. Als je partner gemakkelijk in drama vervalt zul jij dat niet kunnen verhinderen. Als je partner geen kinderen wil is de kans klein dat het anders zal worden.

Je kan smeken, pleiten, dreigen, motiveren, inspireren, verleiden, vragen, eisen maar je kan de ander niet veranderen. Alleen zij kunnen dat van binnenuit en als ze er klaar voor zijn. En dat is misschien nooit. Dit is een van de moeilijkste dingen over relaties: te weten wanneer je flexibel moet zijn en een compromis aanvaarden en wanneer je echt voor jezelf moet kiezen. Het verschil tussen hoge standaarden hebben en onredelijke eisen hebben. Het verschil tussen houden van en houden aan. Maar datzelfde is ook de sleutel tot een gelukkige relatie: te weten wanneer je dient te blijven en wanneer je dient te gaan. Te weten wanneer je te veeleisend bent en wanneer je gewoon niet krijgt wat je verdient.

Je kan niemand dwingen om van je te houden. Je kan niemand dwingen je op een bepaalde manier te behandelen. Je kan niemand dwingen om meer empathie te hebben. Je kan niemand dwingen om beter te luisteren en minder te oordelen. Maar je kunt genoeg zelfliefde hebben om te weten wanneer je slecht behandeld wordt en wanneer je beter verdient.

Het gaat nooit over de ander veranderen. Het gaat altijd over naar binnengaan en luisteren naar je buikgevoel. Als iets niet klopt weet je het gewoon, diep vanbinnen. Het is geen analytisch proces. Het is weten.

Je hebt niet het vermogen om iemand te veranderen. Je hebt wel het vermogen om te kiezen of je blijft of gaat.

Oude emoties loslaten

Oude emoties leren verwerken en loslaten is daarom iets van levensbelang (naast natuurlijk ook dingen zoals gezond eten, sporten, tijd nemen voor regeneratie etc.)

Duizenden mensen namen in Nederland en België deel aan de dagworkshop ‘Leren loslaten’.

Omdat ik fulltime werk aan een boek over trauma wordt de heilzame live workshop vanaf 1 maart vervangen door een online training maar wel met 4 keer meer oefeningen. Je krijgt een jaar toegang tot de lessen en oefeningen. Zo kun je 52 weken lang elke dag een beetje (of veel) loslaten…

Er zijn 3 gratis lessen die je kunt uitproberen via de pagina https://www.lerenloslaten.com/3-gratis-lessen/

Ik wens je alvast een leven toe vol gezondheid, geluk en FLOW!

Jan Bommerez, auteur van ‘Minder Moeten Meer FLOW’, ‘FLOW en de Kunst van het Zakendoen’, ‘Kun je een rups leren vliegen”?’ en ‘Door de bomen het bos zien’.

Jan Bommerez

Loslaten voor welzijn

Er is een gezonde stress respons i.e. het lichaam dat wordt gemobiliseerd om te vechten of te vluchten. Maar er is ook een toxische stress respons i.e. stress die blijft duren tot lang nadat het gevaar geweken is omdat het ‘alarmsignaal’ in onze hersenen blijft aanstaan.

  • Heb je last van terugkerende migraines?
  • Heb je last van darmproblemen?
  • Heb je soms last van heftige hartkloppingen?
  • Heb je last van piekeren?
  • Heb je last van een soort onzichtbare last op je schouders?
  • Heb je last van onverklaarbare pijnen?

Dat is met grote waarschijnlijkheid te wijten aan chronische stress…

Het begin van een duurzame oplossing voor het chronisch stressprobleem is begrijpen wat er gebeurt in het lichaam (natuurlijk ook je dokter te raadplegen!).

De stress respons in ons lichaam wordt gereguleerd door de zogenaamde HPA-as. Dat is een verwijzing naar de Engelse naam: ‘Hypothalamic-Pituitary-Adrenal axis’. In het Nederlands: Hypothalamus-Hypofyse-Bijnier as.

Hoe de HPA-as verstoord wordt en tot chronische stress leidt

Laten we eerst bekijken hoe die as verondersteld is te werken en dan vervolgens hoe die verstoord wordt en tot chronische stress leidt. Laten we veronderstellen dat je in bed ligt en rond 2 uur ‘s nachts hoor je plots de trap kraken en dan opnieuw. Je krijgt een ‘adrenaline’ rush. Plots ben je klaar wakker. Dat gebeurt in een fractie van een seconde en het gebeurt voor je denken kan analyseren wat er mogelijks aan de hand is.

Als de overlevingshersenen iets als gevaarlijk evalueren gaat de HPA-as instant in werking. Dat kan je leven redden wanneer je bijvoorbeeld snel moet remmen op de snelweg. Vaak ga je pas daarna je hart voelen bonzen of je voelt je benen trillen of je maag krimpt samen… Waar komt dat vandaan?

De hypothalamus scheidt hormonen af die de hypofyse en de bijnieren activeren. Er wordt dan instant adrenaline en cortisol in het bloed afgescheiden. Cortisol verhoogt de suikerspiegel zodat je meer energie ter beschikking hebt als je moet vechten of vluchten. Adrenaline doet je hart sneller pompen, stuurt meer bloed naar hoofd en ledematen voor snel reageren en haalt tegelijk bloed weg uit ingewanden en seksuele organen want die zijn nu even niet prioritair.

Alles wordt door het brein ingezet op ‘overleven’

Terug naar ons voorbeeld: je ligt daar dus in bed met een snel pompend hart, snelle pols, versnelde ademhaling en gespannen spieren: klaar voor actie. Ondertussen heeft ook de denkende cortex de informatie ontvangen en besef je dat je de voetstappen van je tienerzoon hoort die laat thuiskomt. Het lichaam kan nu meteen overschakelen maar de relax en herstel respons dank zij het parasympathische zenuwstelsel. De HPA-as gaat terug in ruststand.

De hele stresscyclus is dus een cirkel met de eerste helft om de vecht- en vlucht respons te activeren en de tweede helft om de rust- en regeneratierespons te activeren.

Chronische stress ontstaat wanneer de tweede helft van de stressrespons uitblijft: er komt dan geen rust en regeneratie en uiteindelijk worden bijvoorbeeld de bijnieren uitgeput.

Wat weinig mensen weten en begrijpen is dat emoties lichaamsreacties zijn. Ze zijn deel van de stress respons. Boosheid hoort bij vechten en angst bij vluchten.

Wanneer we emoties zoals angst, verdriet of boosheid niet kunnen verwerken blijft de HPA-as actief.

Er blijven stresshormonen in de bloedstroom komen, in kleinere dosis weliswaar maar wel over lange periodes.

Dat verklaart veel chronische aandoeningen, inclusief auto-immuunziektes zoals reumatoïde artritis, gastritis, huidaandoeningen zoals psoriasis, etc.

Stanford Professor Robert Sapolsky zei ooit ‘De stress respons kan – wanneer stresshormonen constant in de bloedstroom blijven lekken, meer schade veroorzaken dan de stressoren zelf.’

Zo kan een voortdurende financiële stress op termijn voor allerlei fysieke problemen zorgen (spijsverteringsproblemen, slapeloosheid, seksuele disfunctie…) en zo kan langdurig liefdesverdriet bijvoorbeeld letterlijk het hart aantasten (het zogenaamde ‘gebroken hart syndroom’). Langdurige stress wordt zo traumatisch.

Onverwerkte emoties, zelfs uit de kindertijd, kunnen later in het leven voor de verstoring van allerlei systemen zorgen (zoals blijkt uit een beroemde studie met 17.000 deelnemers van gemiddeld 58 jaar waarbij hun chronische gezondheidsproblemen werden gerelateerd aan negatieve ervaringen uit hun kindertijd – de zogenaamde ACE studie: Adverse Childhood Exeriences Study).

Oude emoties leren verwerken en loslaten is daarom iets van levensbelang (naast natuurlijk ook dingen zoals gezond eten, sporten, tijd nemen voor regeneratie etc.)

Duizenden mensen namen in Nederland en België deel aan de dagworkshop ‘Leren loslaten’.

Omdat ik fulltime werk aan een boek over trauma wordt de heilzame live workshop vanaf 1 maart vervangen door een online training maar wel met 4 keer meer oefeningen. Je krijgt een jaar toegang tot de lessen en oefeningen. Zo kun je 52 weken lang elke dag een beetje (of veel) loslaten…

Er zijn 3 gratis lessen die je kunt uitproberen via de pagina https://www.lerenloslaten.com/3-gratis-lessen/

Ik wens je alvast een leven toe vol gezondheid, geluk en FLOW!

Jan Bommerez, auteur  van ‘Minder Moeten Meer FLOW’, ‘FLOW en de Kunst van het Zakendoen’, ‘Kun je een rups leren vliegen”?’ en ‘Door de bomen het bos zien’.

Jan Bommerez

blog loslaten

Over loslaten

Loslaten is in waarheid even natuurlijk als ademen… Kijk maar hoe dat gaat bij kleine kinderen die het nog niet ontleerd hebben.

Loslaten kun je niet echt leren. Je kunt alleen herontdekken dat je het reeds kan.

Loslaten is het plots verdwijnen van een innerlijke spanning dat samengaat met een gevoel van opluchting. Soms hoort er ook een diepe zucht bij. Of een glimlach. Herken je al iets?

Heb je het ooit meegemaakt dat je ruzie maakt met iemand en dat je plots ziet hoe absurd wat je aan het doen bent eigenlijk is? Misschien barsten jullie zelfs beiden in lachen uit… Plots valt de spanning weg. Het gebeurt. Je doet het niet.

Loslaten doe je niet. Daarom heet het ‘laten’.

Je kan echter wel technieken leren om dat aangeboren, spontane loslaatproces opnieuw ruimte te geven.

Ieder van ons draagt wel wat oude emotionele bagage mee. En met die emotionele bagage slepen we ook allerlei beperkende overtuigingen in ons mee.

Die ‘oude bagage’ belet ons om volop te leven. Ze kan onze gezondheid verstoren maar ook onze denkprocessen, onze bewustzijnsstaat en onze relaties.

Oude emotionele bagage wordt een cumulatieve filter waardoor we het leven gaan zien.

Soms kunnen we zelfs ons hele leven bezig zijn om te ontsnappen aan onderdrukte pijnlijke emoties uit onze kindertijd… Die filters waren er dan al heel vroeg en ze lijken wel deel te zijn van wie we zijn. Niet dus.

Hersenonderzoek heeft ook aangetoond dat het de onderdrukte emoties zijn die voor rusteloos denken en piekeren zorgen.

Onze gedachten en overtuigingen worden opgeslagen volgens de ’emotionele kleur’ die ze hebben. Zo kunnen boze gedachten andere boze gedachten oproepen en droevige gedachten ook triestige herinneringen wakker maken, etc… De gedachten vormen clusters met de emoties die erbij zijn opgeslagen.

Vroeg in ons leven ontwikkelen we onvermijdelijk allerlei onbewuste mechanismen om om te gaan met pijnlijke emoties. We hebben dan nog niet genoeg levenservaring om ze bewust te kunnen verwerken.

1. Onderdrukken en wegdrukken

Onderdrukken gebeurt onbewust door onze overlevingsmechanismen; wegdrukken doen we bewust (zoals in ‘daar wil ik nu niet aan denken’). In beide gevallen creëren we een ’emotionele lading’. Die emotionele lading wordt ergens opgeslagen in ons lijf en veroorzaakt zaken zoals snel geïrriteerd zijn, emotionele ups en downs, krampen, slapeloosheid, spijsverteringsproblemen, allergische reacties, te hoge bloeddruk, en nog veel meer.

De onderdrukte emoties zorgen ook voor de mechanismen van ontkenning en projectie. We ontkennen de innerlijke oorzaak en wijzen externe factoren aan voor hoe we ons voelen. ‘Het is allemaal de schuld van…’

2. Ontwijken

Of we schakelen ontwijkingsmechanismen is zoals druk bezig zijn, binge watching, shoppen, emotioneel eten, extreme spiritualiteit, alcohol, zelfmedicatie, etc.

3. Afreageren

Dat is niet hetzelfde als loslaten. Afreageren zoals in ‘tegen iemand schreeuwen’ zorgt wel voor een soort drukvermindering maar het is niet therapeutisch. We laten dan net genoeg druk los om de rest verder te kunnen onderdrukken…

Wat in de volksmond ‘stress’ heet heeft altijd te maken met onverwerkte emotionele reacties. Wat we niet verwerkt hebben bepaalt namelijk onze ‘stressdrempel’.

Maar het ergste is misschien wel dat de onderdrukte emoties ook ons hart kunnen afsluiten en ook meer en meer de hogere functies van de hersenen zoals verbeelding, redeneren, vooruitzien…

4. Het alternatief voor 1, 2 en 3 is… loslaten

Loslaten begint met bewust zijn van wat je voelt, er bewust bij blijven en niets doen om het ‘anders’ te maken. Loslaten komt essentieel neer op geen enkele weerstand bieden tegen wat je in het nu voelt in je lijf. Alleen dan krijgt de energie de kans om te ontspannen. Dat lukt niet meteen voor heftige ervaringen en daarom is het belangrijk om te oefenen voor je daaraan begint.

Vasthouden is weerstand blijven bieden en dat kan ook nog een tijdje nuttig zijn, zoals bij trauma. Loslaten is meer en weerstand opgeven waardoor je ook met diepere lagen kunt leren omgaan.

Emoties die niet worden onderdrukt, weggedrukt , geprojecteerd of ontkend zullen (snel en soms langzaam) oplossen zoals de lucht die ontsnapt uit een ballon.

Hoe meer innerlijke spanning we kunnen loslaten hoe rustiger ook ons denken wordt en hoe groter ons welzijn.

We kunnen door oude onverwerkte dingen los te laten ook steeds beter redeneren in plaats van reageren.

Hoe meer we loslaten hoe meer onze oude conditioneringen ook kunnen oplossen en hoe meer we vrij zijn om te zijn wie we echt zijn.

Door loslaten opnieuw als een spontane reflex te leren kunnen we ook vaker en langer in een niet reactieve staat blijven.

Redenen genoeg om te leren loslaten.

Wat zie jij als redenen om opnieuw te herontdekken dat je kunt loslaten?

Hartegroet,

Jan Bommerez

Jan Bommerez

het verleden loslaten

Loslaten is voor onze spirituele groei als regen voor een veld wilde bloemen… Omdat we in waarheid reeds onbegrensd zijn maar het niet meer weten, is het enige mogelijke pad naar ons ware zelf het ‘loslaten van alles wat we niet zijn’…

Je zou loslaten kunnen benoemen als een daad van liefde naar jezelf toe.

We zijn geboren om vrij te zijn en om avontuurlijk te leven, maar de hele maatschappij neigt in plaats naar verslaving en zekerheid. We worden geconditioneerd met het geloof dat we gelukkiger zullen worden door dingen toe te voegen aan ons leven, maar de waarheid is dat we niets kunnen toevoegen aan wie we echt zijn en wie we echt zijn heeft niets nodig om gelukkig te zijn…

Alleen door het zelf te ervaren kun je erachter komen dat je gelukkiger wordt door los te laten, niet door toe te voegen.

Merkwaardig genoeg is loslaten – net als FLOW – moeiteloos. Het is vasthouden wat moeite kost. Stel je eens voor dat je alleen maar zou inademen en dan je adem vasthouden… Lastig he? Het is bij het uitademen, bij het loslaten dat we ontspannen en alleen door te ontspannen kunnen we ontdekken wie we echt zijn. Denken kan ons nooit bij de waarheid van ons wezen brengen. De brug naar ons diepste wezen heet ‘voelen’, zoals in ‘je verbonden voelen’, ‘liefde voelen’, ‘vreugde voelen’… Het probleem is dat onze maatschappij het verschil niet kent tussen gevoelens en emoties. Gevoelens zijn expressies van onze ziel, emoties zijn reacties van het lichaam. En omdat we niet met emoties leren omgaan is het steeds moeilijker om bij onze diepere gevoelens en zijnstaten te komen.

De oplossing is: leren onverwerkte emoties en emotionele blokkades loslaten zodat weer ruimte ontstaat voor onze wezenlijke gevoelens en ons diepere wezen. Er is een verband tussen wie wij echt zijn en innerlijke ruimte. Emoties sluiten die innerlijke ruimte (onze intrinsieke vrijheid) en doen ons in plaats daarvan reageren vanuit overlevingspatronen.

Wil je graag vrij zijn om (meer) scheppend in het leven te staan?

Maak dan van het loslaten van vastgelopen emotionele energie je hoogste prioriteit. Het is een daad van zelfliefde…

Is er iets belangrijker dan het herwinnen van onze originele staat? Als je de volgende zin uit de bijbel leest, gaat het blijkbaar om iets heel fundamenteels…

‘Als gij niet opnieuw wordt zoals de kleine kinderen zult gij het rijk zeker niet binnengaan’ (Mattheus 18:3)…

Ik wens het ieder van ons toe om onze spontane, intrinsiek gelukkige aard te herwinnen.

Jan Bommerez

Jan Bommerez

Transformeren en loslaten

Zo ja, dan ben je aan het transformeren…

‘Iets’ in ons wil tot ontplooiing komen, net zoals het kikkervisje van nature een kikker wordt en de rups een vlinder. Een ander ‘iets’ in ons wil die ontplooiing echter juist niet… De vraag is dus naar welk ‘iets’ je zult luisteren…

Transformatie is in elk van ons van nature aanwezig als een potentieel, net zoals de vlinder al virtueel aanwezig is in de rups. In tegenstelling tot de rups en het kikkervisje kunnen wij het proces echter bewust of onbewust proberen tegen te houden.

Het kan helpen om enkele herkenningspunten te hebben om bewuster te kunnen luisteren naar datgene in ons dat wel wil openbloeien…

De algemene evolutie die zich afspeelt op de grens tussen het Informatietijdperk en het Creatietijdperk is dat wij mensen (of althans een deel van de mensheid) bewuster worden van onze onzichtbare (maar wel voelbare) energetische aard. We zijn veel meer energie dan vorm. Zeg maar 99% energie (onzichtbaar) en 1% vorm (zichtbaar). De meeste mensen identificeren zich wel nog altijd met die 1% vorm… Dat heet ‘ego’ in de spirituele traditie.

Het ego is een soort pseudo-identiteit die voortkomt uit identificatie met de fysieke vorm (de 1%) en zijn overlevingsmechanismen. Het ego is net als het zaad voor de bloem een evolutionaire fase. Er is niets mis mee zolang we er maar niet blijven in vastzitten.

Omdat het ego – net als de vorm waar het zich mee identificeert – gedreven wordt door overlevingspatronen, zal het zich heftig verzetten tegen ‘oplossen’ in iets groters. De rups lost ook letterlijk op, maar hij heeft geen andere keuze. Wij wel. Wij dienen opnieuw en opnieuw voor transformatie te kiezen omdat we iedere keer weer tegen de grenzen van onze comfortzone aanlopen. De transformatiepijnen waar veel mensen tegenwoordig over praten komen van het verzet tegen het spontane proces van openbloeien en loslaten. Het proces zelf is niet pijnlijk. Het onbewuste verzet ertegen wel.

Als kind verkeerden wij van nature in een hoge vibratiestaat. Die staat kennen we als ‘spontaniteit’. Naarmate we sociaal geconditioneerd werden en naarmate we pijnlijke ervaringen meemaakten en opstapelden, werd onze vibratie echter steeds lager onder de invloed van de energetische blokkades die ontstaan wanneer we ons tegen de flow van het leven verzetten. Transformeren is dus als het ware opnieuw worden zoals de kleine kinderen, maar dan met de extra dimensie van wijsheid en ervaring. Kinderen ‘weten’ net als dieren nog veel door direct de energie te voelen.

Die energetische voelhorens zijn precies wat we weer dienen te ontwikkelen als we ons energielichaam willen transformeren. Transformeren is ‘fijngevoeliger worden voor energie’ of als je wilt ‘gevoeliger worden voor fijnere energiesoorten’. Hoe fijner de energie, hoe hoger de vibratiesnelheid maar hoe fijngevoeliger je dient te zijn om ze te kunnen voelen. De sleutel tot de zelfkennis is voelen, niet denken.

Je kan tijdens het transformatieproces allerlei ongewone dingen ervaren, zoals je lichaam dat af en toe warmtegolven door zich heen voelt komen of emotionele ups en downs of hypergevoeligheid voor licht of geluid of voor sommige voedingsmiddelen.

Sommige mensen voelen ook hun oude ik uiteenvallen zonder enig idee over wat het nieuwe ik wel zou kunnen zijn. Dat wordt bijvoorbeeld zichtbaar in een verlies van interesse voor dingen die je vroeger wel interesseerden, verlies van interesse voor je huidige werk, voor je huidige relatie, voor het nieuws op TV.

Omdat het lichaam evolueert naar meer integratie met het energetische geheel waar we uit voortkomen, duwt het ook gifstoffen en emotionele verzuringen naar buiten. Dat kan resulteren in slapeloosheid, hoofdpijn, irriteerbaarheid, infecties, allergieën, huidirritaties, hyperactiviteit of omgekeerd lusteloosheid, diverse ziektes (die eigenlijk helingscrisissen zijn), en nog veel meer…

Maar ook de psyche zal zich meer openen en zo kom je ook plots terecht in de donkere kanten van je onderbewuste. Je kan schaamte ervaren, verdriet, apathie, haat, woede, machteloosheid… Je kan depressief worden of moedeloos of pessimistisch. Je kan soms voelen dat je in bed zou willen blijven en de hele wereld daarbuiten even kwijt wilt zijn. Je kan nachtmerries krijgen. Of woede-aanvallen…

Relaties die niet helemaal kloppen of die niet langer kloppen komen onder druk te staan. Je kan een drang voelen om er dingen uit te gooien waar je allang mee rondloopt of om je meer terug te trekken. Je kan in een impasse terechtkomen in zowel persoonlijke als zakelijke relaties…

Als je niet weet dat dit groeipijnen zijn, is de kans niet denkbeeldig dat je terugkrabbelt naar het ‘oude’ of dat je vlucht in keihard werken of een andere vluchtroute. In plaats van een broedend conflict aan te gaan kun je er bijvoorbeeld voor kiezen jezelf te verdoven en in een ongezonde (werk)relatie te blijven. Of nog meer van dergelijke scenario’s zoals emotioneel eten, alcohol, etc.

Maar je kan niet blijven vluchten. De innerlijke druk zal zich blijven opbouwen en je ontdekt keer op keer dat het oude niet meer werkt, wat je ook probeert en dat je misschien beter steun zoekt voor waar je doorheen gaat bij een coach, een therapeut, een mentor, een zelfhulpgroep…

Het leven kan je zelfs een ongeval of ziekte bezorgen zodat je niet anders meer kunt dan stoppen en kijken…

Uiteindelijk blijft maar één optie over: loslaten, loslaten en nog meer loslaten en experimenteren met andere routes…

Zodra we ons beginnen over te geven aan het ‘onvermijdelijke’ kunnen oplossingen uit de wereld van de mogelijkheden zich manifesteren via ontmoetingen, synchroniciteiten, dromen, plotse inzichten… Het diepere, ware zelf (de ‘vlinder’ in ons) neemt stilaan de leiding over van het ego. Je begint meer en meer te ‘weten met je hele lichaam’. Je hebt steeds vaker intuïtieve inzichten en je leert ze ook meer te vertrouwen… Je krijgt steeds meer interesse in zaken zoals de kracht van het NU, de wet van de aantrekking, universele principes, de wijsheid van het lichaam en van het hart, kwantum mechanica, hersenonderzoek, de reis van de held, vergeving, loslaten…

Je voelt ook meer en meer dat je niet meer past in het oude systeem. Je zoekt naar zielsgenoten die snappen waar je doorheen gaat. Je zoekt misschien naar een steungroep van gelijkgezinden… Je hebt meer en meer behoefte aan authentieke zelfexpressie. Je wordt toleranter voor de zwakheden van andere mensen. Je voelt een groeiende compassie voor de menselijke conditie… Je wilt niet meer zozeer ‘beter’ worden maar ‘heel’. De ‘kleine dingen’ van het leven krijgen plots veel meer waarde. Je voelt meer en meer verbinding. Je zelfconcept blijft maar expanderen. De vlinder kriebelt in je…

Als je hierover vragen hebt ben ik van harte beschikbaar. Klik hier voor meer informatie over de online cursus leren loslaten.

Er zijn 3 gratis lessen die je kunt uitproberen via de pagina https://www.lerenloslaten.com/3-gratis-lessen/

Ik wens je alvast een leven toe vol gezondheid, geluk en FLOW!

Hartegroet,

Jan Bommerez

Jan Bommerez

een gelukkig en voorspoedig 2020

Sta even stil bij de vraag wat je het liefst zou manifesteren in 2020… Heb je er een beeld bij? Heb je er een gevoel bij? Komen er beperkende gedachten naar boven?

Ik heb door constante eliminatie van wat niet overeind blijft onder wisselende omstandigheden, geleerd dat een handvol principes het verschil maakt tussen overweldiging en overvloed. Hier is mijn top 5:

  1. Volg je hart
  2. Aandacht: focus op wat je wilt, niet op wat je mist
  3. Maar werk van het loslaten van beperkende gedachten, overtuigingen en emoties
  4. Vertrouw op de intelligentie van het leven in je
  5. Zaai liefde, oogst vreugde

Denken, waarnemen, doen en niet-doen

Je kan ‘zijn’ niet ontplooien door denken en doen. Er is geen ‘doen’ in ‘zijn’. ‘Zijn’ is de staat van puur potentieel. Uit ‘zijn’ kan wel spontaan doen voortkomen, maar dan is er geen ‘doener’. Dat heet wu wei in het Oosten en FLOW in ons begrippenkader. Er zijn 2 benaderingen die ik als helpvol heb ervaren: holistisch systeemdenken en loslaten van beperkingen. In het systeemdenken mik je nooit op het ‘oplossen van een probleem’; in plaats daarvan blijf je het hele systeem gezonder maken waardoor de problemen gewoon wegvallen en het leven meer en meer spontaan en zelforganiserend wordt. Dat is waar we naar streven met de filosofie van Napoleon Hill: heel worden door het gehoorzamen aan universele principes. De tweede benadering is het bewust loslaten van egoconstructies waardoor het universele in ons meer de leiding kan nemen.

Dat is de filosofie achter mijn workshops.

Misschien heb je in in het verleden een Napoleon Hill of loslaat workshop gevolgd. Misschien heb je door omstandigheden een van beide of beide gemist. Misschien gun je iemand anders wat jou heeft geraakt en geholpen. Misschien wil je even helemaal niets…

Wat het ook zij, begin 2020 lanceer ik de online videocursus Leren Loslaten. Hierin wordt de volledige weekendworkshop t.w.v. € 450,- behandeld.

Misschien heb je er zelf wat aan, misschien wil je dit met iemand delen.

Hoe dan ook, maak van 2020 het jaar waarin je jezelf het wonder van jezelf gunt…

Hartegroet,

Jan Bommerez

Jan Bommerez

0
    0
    Je winkelmand
    Je winkelwagen is leegTerug naar de winkel