Blog

Zoek niet, laat los: de tranen
die stromen willen, de onmacht
die om erkenning vraagt, het weten
dat als hoogste zelfinzicht weet
dat het niets weet.
Klein worden,
verdwijnend klein. Leeg, zodat
alleen nog kale naaktheid rest.
Ga tot voorbij het woord, voorbij
het denken. Want daar, in leegte,
in niets, raakt volheid je aan.
Reik tot achter de schijn die
verblindt, betovert, verleidt.
Doorzie haar illusie, dat zij
de werkelijkheid is die telt.
Zoek niet, laat los. Ga tot voorbij.
Want daar, in leegte, in niets,
verglijdt de tijd tot eeuwigheid,
raakt het mysterie je aan, word
jij zelf tot geheim en neemt het eeuwige je,
het niets dat alles is, leegte die volheid is.
Zoek niet, laat los.
Ga tot voorbij.

~Hans Stolp~

De vitale levensenergie is letterlijk de sleutel tot onze gezondheid. Ze heet ‘Chi’ in de Chinese traditie, ‘Ki’ in de Japanse traditie, ‘Prana’ in de Indiase traditie en ‘Goddelijke Adem’ in de Joodse traditie …

Als de vitale energie hoog is worden we niet ziek en heeft ons lichaam ook een hoog herstellend vermogen bij verwondingen en breuken.

De Bijbel zegt dat de mens niet van brood alleen leeft maar van alles ‘wat uit de mond van God komt’. Daarmee wordt verwezen naar de levensenergie, de levensadem die uit de Bron stroomt.

Modern wetenschappelijk onderzoek heeft ontdekt dat de energieproductie in elke cel het cellulair equivalent is van Chi.

De ‘energiemachines’ in de cellen heten mitochondria. De mitochondria produceren een molecule die ATP heet. Dat staat voor adenosine triphosphate.

Letterlijk elke cel heeft ATP nodig om goed te kunnen functioneren

ATP moet constant geproduceerd worden want we kunnen cellulair maar genoeg opslaan voor 8-10 hartslagen.

Voedsel en lucht worden getransformeerd tot ATP dus heb je zuiver voedsel en zuivere lucht nodig. Lucht bevat ‘prana’ en hetzelfde is waar voor organisch levend voedsel. Het is de levensenergie in de lucht en de voeding die voor het ATP metabolisme zorgt in de cellen.

Maar dan hebben we het over gezonde lucht en gezonde, levende voeding!

Alle toxines verstoren het ATP metabolisme, zowel die in luchtpollutie, in waterpollutie als in voedingspollutie.

Echter, wat minder bekend is, is dat het ATP metabolisme ook verstoord wordt door toxische stress d.w.z. negatieve gedachten, beklemmende emoties en toxische relaties…Zelfs ten koste van de effecten van gezonde voeding!

In tegenstelling tot ons cel DNA heeft het DNA van de mitochandria geen defensiesysteem…

De mitochondria dienen dus gevrijwaard te worden van AL de diverse soorten toxines en ze dienen ook ‘gefertiliseerd’ te worden.

CoQ10 speelt een belangrijke rol bij het ‘fertiliseren’ van de mitochondria. Het lichaam produceert zelf zogenaamde ‘autogene’ CoQ10 vanuit het voedsel maar voor de meeste mensen is ook een CoQ10 supplementering nodig.

Andere elementen die ATP bevorderend zijn, zijn magnesium, L-carnitine (zit in lamsvlees), d-ribose, PQQ (Pyrroloquinoline quinone) en omega 3. Wilde zalm bevat zowel CoQ10 als omega 3.

PQQ (Pyrroloquinoline quinone) helpt de aanmaak van mitochondria en beschermt ook tegen vernieling ervan. PQQ zit ondermeer in spinazie, groene pepers, groene tee, kiwi en… moedermelk (niet toevallig).

Maar zelfs de gezondste voeding wordt teniet gedaan door toxische stress.

Een beetje milde stress kan gezond zijn en tot actie aanzetten maar toxische stress overbelast het lichaam tot op celniveau.

Toxische stress is ‘opgehoopte stress’. Het is een verschijnsel van ‘niet kunnen loslaten’.

Onderdrukte woede en boosheid worden bijvoorbeeld wrok en rancune en die tasten op langere termijn het hart aan.

Maar ook opgekropt verdriet kan het hart aantasten.

Alle opgekropte emoties verstoren het celmetabolisme en de ATP productie ZELFS als je gezond eet.

‘Leren loslaten’ en ‘leren vergeven’ verhoogt letterlijk de vitaliteit en helpt ook het verzwakte lichaam herstellen (zolang je het ook koppelt aan een gezonde levensstijl en een niet giftige omgeving).

Je kan zelfs zeggen dat je door te leren loslaten je leven kunt verlengen.

In de online training ‘Leren loslaten’ leer je niet alleen opgekropte emoties en stress loslaten, je leert ook ademhalingsoefeningen die de Chi in het lichaam verhogen.

(van een onbekende auteur)

Loslaten betekent niet dat je niet meer geeft om een ander,
het betekent dat je het niet voor iemand anders kunt doen.

Loslaten is niet jezelf afsnijden,
het is het besef dat je een ander niet kunt beheersen.

Loslaten is niet passief zijn,
maar leren van natuurlijke gevolgen.

‘Loslaten’ is je machteloosheid toegeven,
wat betekent dat de uitkomst soms niet in jouw handen ligt.

Loslaten is niet proberen een ander te veranderen of de schuld te geven,
het is om het beste uit jezelf te halen.

Loslaten is niet zorgen voor,
maar geven om.

Loslaten is niet langer proberen de ander te fixen,
maar ondersteunend te zijn.

Loslaten is niet langer oordelen,
maar een ander laten zijn wat hij of zij nu is.

‘Loslaten’ is niet langer alles trachten te regelen,
maar anderen toestaan hun eigen lot te beïnvloeden.

‘Loslaten’ is niet een ander afschermen van zijn lot,
het is de ander toestaan de realiteit zelf onder ogen te zien.

Loslaten is niet ontkennen,
maar accepteren.

Loslaten is niet langer zeuren, schelden of ruzie maken,
maar in plaats daarvan mijn eigen tekortkomingen uitzoeken en ze corrigeren.

‘Loslaten’ is niet langer alles willen aanpassen aan mijn wensen
maar elke dag nemen zoals hij komt en van mezelf blijven houden.

‘Loslaten’ is niet langer anderen bekritiseren en willen veranderen
maar je best doen om te worden wat je droomt dat je zelf kunt zijn.

Loslaten is geen spijt hebben van het verleden,
maar groeien en leven voor de toekomst.

‘Loslaten’ is minder bang zijn,
en meer beminnen.

Wil jij meer loslaten in je leven?

Als je interesse hebt om met loslaten bezig te gaan, er is nu een online training om te leren loslaten. Hierbij krijg je een jaar lang onbeperkt toegang tot de online cursus. Zo kun je 52 weken lang elke dag een beetje (of veel) loslaten…

Er zijn ook 3 gratis lessen die je eerst kunt uitproberen via de pagina https://www.lerenloslaten.com/3-gratis-lessen/

Ik wens je diepe ontspanning en een leven vol gezondheid, geluk en FLOW toe!

Hartegroet,
Jan Bommerez

Het lichaam is een zelf organiserend, intelligent systeem. Onze rol is om dat te ondersteunen met juiste keuzes. Vooral als allerlei situaties gezorgd hebben voor een verstoorde innerlijke flow is het van vitaal belang te weten hoe je het lichaam bewust kunt helpen om zijn spontane processen te herstellen.

Een lichaam in FLOW is een lichaam in BALANS.

Verstoorde balans uit zich als fysieke, mentale en emotionele problemen die vaak ook onze relaties verstoren.

Wat kun je allemaal doen om de flow van energie en lichaamsvloeistoffen in je lijf te herstellen?

BEWEGING

Verstoorde flow in het skeleton-musculaire systeem uit zich als stijfheid. Veel stijfheid uit zich als immobiliteit.

Stijve gewrichten en stramme spieren wijzen op een verstoorde energiestroom door het systeem.

Maar ook de lichaamsvloeistoffen kunnen slecht circuleren. We denken daarbij vooral aan de bloedsomloop. Stress zorgt voor vernauwde aderen en belemmering van de hartfunctie die het bloed moet pompen naar alle cellen.

Als de bloedsomloop gehinderd wordt door stress krijgen de cellen ook minder zuurstof en voedingsstoffen.

Uitputting is ook een teken dat de energie niet goed kan stromen in je lijf. Fitheid is een staat van constante zelfvernieuwing d.w.z. goede flow.

Beweegt je lichaam gracieus en elegant of sleept het zich voort tegen de innerlijke weerstand in?

De stress respons die het meest de innerlijke flow verstoort is de freeze respons. Energie wordt dan instinctief op ‘spaarmodus’ gezet om te kunnen overleven. Maar wanneer het gevaar voorbij is en het lichaam nog steeds in spaarmodus blijft zitten heb je de basis voor een hele reeks problemen.

Juist als je geen zin hebt om te bewegen heb je meer dan ooit beweging nodig. Beweging zorgt voor warmte en warmte helpt ontdooien.

Goed gedoseerde beweging zorgt ook voor het herstel van de cardiovasculaire zwakte die hoort bij residuele freeze in het lijf.

Emotionele warmte krijg je van vrienden en veilige relaties.

REGELMAAT EN RITME

De beweging van de energie en het bloed door ons lichaam heen, verloopt het beste wanneer er regelmaat is. Een onregelmatige hartslag is een uiting van verstoorde regelmaat.

Allerlei lichaamsprocessen verliezen hun normale ritme als er residuele freeze (of onderdrukte emotie) is in het systeem.

Bewust werken aan regelmaat herstelt het systeem.

Voorbeelden: ritmisch en bewust leren ademen (zoals je leert in onze online training), sporten en mediteren op vaste tijdstippen, eten op vaste tijdstippen. Het lichaam krijgt daar een gevoel van veiligheid door en kan beter de freeze loslaten.

Ander voorbeeld: bewegende meditatieve disciplines zoals tai chi en Feldenkrais.

Ander voorbeeld: muziek en dans met een aangenaam ritme.

Maar er is ook de warmte van relaties!

Juist als je neiging hebt om je af te zonderen (en freeze zorgt daarvoor) heb je nood aan warme sociale contacten en vriendschap.

‘SMEEROLIE’ IN HET SYSTEEM

Net zoals een motor zonder olie slecht functioneert is dat ook het geval voor ons bio-organisme.

Alle celprocessen in het lichaam vergen water. De meest mensen drinken te weinig (goed) water. Uit onderzoek blijkt ook dat gestreste mensen hun dorstreflex verliezen en dus neiging hebben minder te drinken, of.. de verkeerde dingen te drinken zoals soda’s en alcohol…

Je lijf heeft zuiver en levend water nodig voor zijn optimale functioneren.

Om te berekenen hoeveel water (niet vloeistof maar water!) je dagelijks moet drinken om een ​​gezonde hoeveelheid water in je lichaam te houden, deel je je lichaamsgewicht door 2 en drink je die hoeveelheid in grammen. Een persoon van 80 kilo zou bijvoorbeeld elke dag moeten streven naar 2,5 liter water, of ongeveer zeven tot acht glazen van 30-35 cl.

Om een idee te hebben van de vitale rol van water in enkele cruciale lichaamsfuncties:

• Spieren en nieren: 79%
• Hersenen en hart: 73%
• Longen: 83%

Wanneer je gestrest bent heb je ook neiging om de verkeerde vetten te eten zoals in gefrituurde gerechten en vette hamburgers…

Je lijf heeft gezonde vetten nodig voor celfuncties en orgaanfuncties. Gebruik daarom gezondere oliën zoals koudgeperste olijfolie. Vermijd margarine en verzadigde vetten.

En meestal hebben we ook meer behoefte aan omega 3 en omega 6 dan we uit onze voeding krijgen.

OPGEKROPTE EMOTIES LOSLATEN

Zelfs met de beste voeding en regelmatig sporten kun je uit balans blijven als je de opgekropte stress (lees opgekropte emoties) niet kunt loslaten.

Kijk eens hoe zelfs topsporters helemaal uit de flow geraken als ze emotioneel uit balans zijn.

Hoe je opgekropte emoties kunt loslaten hebben we meestal niet geleerd op school of in onze opvoeding.

Deze cruciale vaardigheid kun je opnieuw leren (want als kind kon je dat wel!) met onze online training ‘Leren loslaten’.

Wil je eerst kijken of het iets voor jou is? Voel je vrij om je aan te melden voor 3 gratis lessen via de volgende link https://www.lerenloslaten.com/3-gratis-lessen/

Ik wens je diepe ontspanning en een leven vol gezondheid, geluk en FLOW toe!

Hartegroet,
Jan Bommerez

Er was eens een schipper. Hij kon niet lezen of schrijven. Maar de zee vertelde hem alles wat hij weten moest. Hij hield van de zee. De zee was zijn leven. Met de zon in zijn gezicht, de wind door zijn haar en de geur van de zilte zee voer hij daar waar de stroming hem bracht. Hele werelden ontdekte hij en zijn dagen bracht hij door staande aan het roer en met een brede glimlach. Hij was gelukkig.

Tot op een dag hij een haven aandeed waar hij een andere schipper ontmoette. Deze schipper vertelde hem over een kompas dat hij gebruikte om zijn koers uit te zetten en liet de schipper zien hoe het werkte. Samen bepaalden ze de koers. Toen voeren ze uit, hun blik gericht op het kompas. Week de naald iets af van de gezette koers, dan stuurden ze direct bij. Terug in de haven was de schipper verkocht. Hij moest ook zo’n kompas hebben. En zo geschiedde.

Hij kocht een kompas en installeerde deze bij zijn roer. Hij kon niet wachten om de zee op te gaan. De volgende ochtend vroeg voer hij uit. Hij zette zijn koers en aandachtig volgde hij zijn kompas. Hij had zichzelf een uitdaging gesteld. Het verste land dat hij kon bedenken was zijn eindbestemming. Na enkele dagen bereikte hij dit land. Het viel hem op dat hij er sneller was aangekomen dan verwacht. Hij was verheugd. Het kompas werkte goed. Het was vast een geschenk van God.

Dankbaar voor dit geschenk voer hij die weken en maanden daarna naar elke denkbeeldige bestemming. En altijd weer kwam hij precies daar waar hij zijn moest en sneller dan hij ooit had durven dromen. In elke haven waar hij kwam vertelde hij over het kompas dat zijn leven had veranderd. Hij raakte er niet over uitgepraat.

Tot op een dag hij ’s avonds op het dek van zijn schip zat en naar de zonsondergang keek. Hij ademde diep in en snoof de zeelucht op. Opeens voelde hij een weeïg verlangen in zijn hart. Verdriet kwam omhoog, een traan rolde uit zijn oog. Hij wist niet wat er was of waar het gevoel vandaan kwam. Stil keek hij voor zich uit. Toen de zon onder was, keek hij naar de hemel en naar de sterren. De sterren die hem al jaren de weg hadden gewezen in de nacht.

Opeens wist hij het. Het kompas had hem misschien wel sneller op zijn bestemming gebracht en loodste hem supersnel over de zee, maar het had hem de vreugde van het varen op zee ontnomen. Soms kwam hij op zijn eindbestemming aan en had hij geen idee waar hij langs was gevaren. Hij wist vaak niet eens meer hoe de stroming stond en ook het weer voelde hij niet meer omslaan. Hij had zo blind vertrouwd op zijn kompas, dat hij zijn hele zeemansgevoel was kwijtgeraakt.

Hij zuchtte diep en vroeg aan God: “U gaf mij dit kompas en daar ben ik heel dankbaar voor. Ik heb vele prachtige reizen gemaakt. Maar door het kompas ben ik vergeten hoeveel ik ervan hou om me mee te laten voeren met de stroming, om de zee mij te laten vertellen waar ik heen ga. Het klinkt misschien ondankbaar, maar ik weet niet wat ik er nu mee moet.”

God antwoordde: “Ik heb je een kompas gegeven dat je precies vertelde wat je moest weten. Door daarop te vertrouwen kon jij je verbinden met de zee, je voelde de stroming en de wind en je rook de geur. Door dit kompas kon jij je weg vinden en werd jij één met de zee. Dat bracht geluk en vreugde in je leven.”

De schipper werd even stil. Hij begreep er niets van. Dit kompas had hem dat allemaal niet gebracht. “Maar ik begrijp het niet,” sprak hij tot God, “dit kompas brengt me dat allemaal niet. Wat doe ik verkeerd?” God antwoordde: “Je hebt jouw magisch kompas vervangen voor een technisch kompas waardoor je vergat dat alles dat jij nodig hebt om jouw weg te vinden allang in jouw bezit is.”

Nu begreep de schipper het. Zijn hart was zijn kompas en had hem al die jaren gelukkig gemaakt en vanaf nu zou hij daar weer op vertrouwen. Hij maakte de trossen los en voer weg, de zee op. Waarheen maakte hem niet uit, hij wist dat hij toch wel kwam waar hij zijn moest.

(Bron: Eveline van der Dongen)

 

De mens is een microkosmos die de macrokosmos weerspiegelt. De kenmerken van de macrokosmos zijn ook te vinden in de mens.

1. Mysterie
2. Creatief
3. Flow en dynamische balans
4. Veerkracht

Ad 1. De mens is een mysterie, niet een wetenschappelijk meetbaar object. Net zoals 96% van de kosmos onzichtbaar is omdat er geen lichtbron is, zo is er ook in de mens een mysterieuze duisternis. In de Kabbala wordt die duisternis ‘het nog niet verlichte deel van de mens’ genoemd. Het is de feminiene scheppingsmatrix (die vele keren groter en dieper is dan het naar buiten gekeerde masculiene). Het licht wacht in de innerlijke duisternis… voor wie de schaduw durft in te gaan.

Ad 2. Het universum herschept zichzelf elk moment. In het hart van elk proton gebeuren elke nanoseconde miljoenen bewegingen die zo snel zijn dat het menselijk oog ze niet kan zien. Het is wat in het Oosten de dans van Shiva heet: schepping en destructie gebeuren constant samen in het NU. We bevatten deze scheppingskracht maar dienen hem te ontsluiten door onze angst op te geven.

Ad 3. Net zoals het universum in constante flow en dynamische balans is, zo is FLOW ook onze natuurlijke staat. Het lichaam doet constant zijn uiterste best om de homeostase (dynamische balans) te herstellen maar de onbewuste mens zit in een angststrijd verwikkeld en ervaart de inherente flow niet. De mind zit nogal in de weg van FLOW…

Ad 4. De kosmos schept voortdurend nieuwe sterren terwijl andere ontploffen. Het is een zelfherstellend systeem. Zo is dat ook voor de mens. Net zoals kleine wonden helen door complex processen in het lichaam, zo hebben wij ook een helend vermogen dat grotendeels nog onontdekt is en integendeel onderdrukt wordt door allerlei kustmatige ingrepen. Maar ook al onze innerlijke blokkades staan spontane heling in de weg, onafgezien van hoe groot ons helend potentieel is. Daarom ondersteun ik mensen die willen leren om hun onbewuste blokkades loslaten.

Wil je een wonder zien? Kijk in de spiegel…

Als je interesse hebt om onbewuste blokkades te leren loslaten, er is nu een online training om te leren loslaten. Je kan beginnen met 3 gratis lessen. Om te starten met de gratis lessen surf naar https://lerenloslaten.com/3-gratis-lessen

Hartegroet,

Jan Bommerez

Net zoals het lichaam weet hoe het in de overlevingsmodus moet komen, zo weet het lichaam ook hoe het in helingsmodus kan komen…Maar als wij niet uit de stressmodus kunnen komen kan het lichaam niet in de helingsmodus komen. We zitten dus onszelf en onze gezondheid in de weg als we niet leren loslaten!

Los blokkades op door oude stress los te laten

Wanneer we leren blokkades op te lossen door oude stress los te laten kan de energie weer beter stromen. Wanneer de energie beter stroomt kunnen verstoorde functies hersteld worden en gaan we door een helingsproces. Dat helingsproces volgt voorspelbare fasen. Die werden geformuleerd door Constantine Hering, de grondlegger van de homeopathie in de VS. De zogenaamde ‘helingswet van Hering’ is weinig bekend buiten de homeopathie. De volgorde is wetmatig en is namelijk de omgekeerde volgorde van de symptomen die eerder – onder druk (stress)- in het lijf verschenen zijn. Wanneer het lichaam overschakelt op overlevingsmodus wordt het hart gealarmeerd door de bijnieren via adrenaline en cortisol. Dat zijn ‘neurotransmitters’ d.w.z. ‘chemische boodschappers’. Het hart gaat dan sneller kloppen om bloed naar de armen en benen te pompen voor vechten of vluchten. De bijnieren hadden op hun beurt het ‘slechte nieuws dat er gevaar was’ vernomen van de klieren in de hersenen met name de hypothalamus en de hypofyse en die wisten het weer van het buikgevoel en van de zintuigen. Het middenrif krijgt een ontspannende neurotransmitter toegestuurd zodat we dieper zouden kunnen ademen.
De lever krijgt via cortisol de boodschap dat hij voor extra energie (suikers) moet zorgen en dat er extra bloed nodig is.
Cortisol (de boodschapper) zorgt er verder voor dat – de bij gevaar minder relevante organen – zoals spijsvertering en voortplanting op een laag pitje worden gezet. Ze krijgen minder bloed toegestuurd.

Het proces van activering en deactivering

Ook het immuunsysteem wordt door de boodschappers gevraagd om zijn ‘soldaten’ uit te sturen om mogelijke verwondingen snel te laten ontsteken als verdediging tegen besmettingen en om allerlei mogelijke indringers op te vangen. Het hele systeem wordt dus gemobiliseerd in een zekere volgorde. Het meest dringende komt eerst: zintuigen op scherp, dieper ademen en hart dat sneller gaat pompen. En dan het hele verdere proces van activering en deactivering.

Nu gaan we kijken naar de grote oorzaak van alle chronische problemen: de immobilisering door de freeze reflex. Wanneer vechten of vluchten niet kan kan het systeem niet anders dan overschakelen op de freeze reflex en spaarmodus. In het ergste geval vallen we zelfs bewusteloos (extreme spaarmodus). Je dient ondertussen te onthouden dat het bloed nu vol zit met stresshormonen. Hierdoor staan het bewegingssysteem, het hart en de longen en de bloedsomloop onder hogere druk TERWIJL in tegenstelling de ‘voor acuut overleven minder dringende organen’ tijdelijk onderdrukt zijn – juist door minder bloedtoevoer en afknelling door het bindweefsel. En herinner je dat ook het immuunsysteem zijn soldaten heeft uitgestuurd om voor ontsteking te kunnen zorgen bij verwonding. En het hart moet door de freeze zeer snel worden afgeremd wat dat is aan het hard aan het pompen. De noodrem wordt dus ingezet bij freeze… Er is geen tijd om geleidelijk te schakelen.

Kort gezegd:

Een systeem onder druk wordt nu onderdrukt door een nog grotere onderdrukking.
Of anders gezegd: het lichaam heeft nu het gaspedaal ingedrukt en staat tegelijk op de rem…
Een proces dat bedoeld was voor een korte termijn reactie blijft nu onderhuids doorgaan. Het systeem blijft nu chronisch met al die onderdrukte stress zitten. De spieren van nek en schouders en die van de armen en benen blijven met onderdrukte spanning zitten (die komt er af en toe eens uit als krampen), het hart en de bloedsomloop hebben residuele spanning waarvoor compensaties nodig zijn, de ingewanden krijgen chronisch minder bloedtoevoer, het immuunsysteem blijft ten onrechte ‘aanstaan’ waardoor nu gezond weefsel zou kunnen ontsteken en dat is maar de korte versie…

Naarmate hier en daar balans hersteld wordt zullen bepaalde symptomen oplossen terwijl juist nieuwe zullen verschijnen. Die nieuwe symptomen worden heel vaak verkeerd begrepen omdat de Wet van Hering te weinig bekend is. De nieuwe symptomen heten bij zij die het wel begrijpen ‘een helingscrisis’.

Mensen denken ‘ik word nog zieker’ terwijl ze eigenlijk aan het genezen zijn. Ook hun dokters kennen vaak die ‘Wet van Hering’ niet en zij kunnen daardoor foute conclusies maken en de client (wij dus) nodeloos ongerust maken.

Bij de vecht- en vluchtreflex is er een beweging naar buiten

Bij vechten en vluchten gaan de energie en het bloed naar de extremiteiten (armen, benen en hoofd) en naar de uitscheidingsorganen – terwijl energie en bloed worden weggetrokken uit de minder dringend organen (spijsvertering en voortplanting). Er is dus bij de vecht- en vluchtreflex een beweging naar buiten: bloed en energie worden verplaatst naar de extremiteiten. Bij freeze gebeurt de omgekeerde beweging: het bloed en de energie worden weggehaald uit de buitenste kring . Het lichaam keert energetisch naar binnen en gaat op spaarmodus over. Bij heling zal de volgorde dus van binnen naar buiten gaan. Het lichaam – i.e. de natuur – kent alle volgordes veel beter dan de dokters…

Problemen met de organen die op spaarmodus werden gezet zoals de spijsvertering zullen eerst aan de orde (moeten) komen. Dat terwijl slaapproblemen en hoge bloeddruk die te maken hebben met de organen en systemen die chronisch onder druk bleven staan pas in een later stadium zullen kunnen helen. ‘Eerst voor je darmen te zorgen als je jouw hersenen wilt helen’ is dus heel goed advies. Zo is het ook logisch dat eerst het zenuwstelsel en het hormonale stelsel in balans moeten komen voordat de rest kan helen. En dat die op hun beurt beïnvloed worden door EMOTIES. Dus dat je eerst dient je opgekropte emoties te leren loslaten. Net zoals het lichaam weet hoe het in stress modus dient te komen weet het lichaam ook PERFECT hoe het in helingsmodus kan komen. Maar zolang je je emoties onderdrukt kan het lichaam niet in helingsmodus komen. Door stressvolle emoties te leren loslaten help je dus het lichaam om zijn zelfhelend vermogen te herstellen. Helen volgt alleen als je de chronische stress kunt loslaten.

Leer chronische stress loslaten

Als je interesse hebt om chronische stress in je lichaam te leren ontspannen, er is nu een online training om te leren loslaten. Je kan beginnen met 3 gratis lessen. Om te starten met de gratis lessen surf naar https://lerenloslaten.com/3-gratis-lessen

Hartegroet,

Jan Bommerez

Lang geleden was er een oude boer. Hij woonde op zijn boerderij met zijn vrouw en zoon.

Op een dag dwaalde een prachtige wilde hengst door een open poort en begon het groene gras op het land van de boer te eten.

De boer liep behoedzaam naar hem toe en sloot de poort.

Nadat de buurman van de boer had gezien wat er was gebeurd, liep hij erheen en feliciteerde hij de boer met zijn meevaller.

‘Wauw, je hebt veel geluk! Je hebt nu dit prachtige paard. ‘

De boer draaide zich om en zei: ‘Misschien.’

Er ging een dag voorbij en de hengst sprong over het hek en vluchtte weg.

De buurman van de boer die dit zag, rende naar hem toe om hem te troosten wegens zijn grote pech.

‘O god, dat is vreselijk nieuws, dit prachtige paard is weggelopen. Wat een zure ervaring. ‘

De boer zei eenvoudig: ‘Misschien.’

Er gingen een paar dagen voorbij en dezelfde hengst kwam terug met een hele bende wilde paarden.

Het paard was vertrokken om zijn familie op te halen en terug te brengen naar de weide van de boer.

De vijf paarden graasden toen de buurman van de boer, buiten verbazing, naar hem toekwam.

De buurman zei: ‘Je bent vast de gelukkigste man ter wereld. Dit is ongelofelijk!”

De boer antwoordde: ‘Misschien.’

Op een dag reed de enige zoon van de boer op een van de wilde paarden toen het paard plots remde en de zoon van zich af gooide waardoor hij zijn been brak.

De buurvrouw, die het hele incident had gezien, kwam langs en jammerde over de pech van de boer.

‘Dit is je enige zoon en zijn been is nu gebroken. Hoe krijg je nu al je werk nog gedaan? Het is vreselijk hoe jouw geluk omdraaide tot ongeluk.’

De boer antwoordde kalm: ‘Misschien.’

Er ging een week voorbij en toen trokken de rekruteurs van de keizer van dorp naar dorp om jonge mannen op te eisen voor de oorlog die aan het woeden was.

De militaire rekruteurs kwamen dus ook naar het huis van de boer en toen ze zijn zoon met het gebroken been zagen, zeiden ze dat hij niet in de oorlog moest dienen.

Toen de buurman zag dat de boerenzoon gespaard bleef van dienst in de oorlog, riep hij uit: ‘Je hebt zoveel geluk! Wat een geluk! ‘

De boer glimlachte en zei kalm: ‘Misschien.’

Vervolgens zei  hij: ‘Of iets nu een vloek of een zegen is, alleen de tijd zal leren, tot die tijd kalm en onpartijdig blijven.

‘Dit oude verhaal doordringt ons met het inzicht dat wat vandaag pijn doet, heel goed morgen een zegen kan zijn. Let dus op wat je voelt terwijl je door je dagen wandelt. Merk op wat in je leven stress of conflict veroorzaakt. Wat je nu pijn doet kan later een vermomde zegen blijken te zijn. Als we de mogelijke zegen in elke vloek kunnen zien, kunnen we met de golven van tegenspoed meebewegen en vreugde vinden in het niet-weten. Dus de volgende keer dat er iets mis lijkt te gaan, lach dan en zeg ‘Misschien. Alleen de tijd zal het leren’.

Hartegroet,

Jan Bommerez

Wij mensen hebben essentieel 3 behoeften: veiligheid, vervulling en verbondenheid.

Die drie groepen behoeften komen overeen met het zogenaamde drievoudige brein.

Veiligheid komt overeen met de hersenstam, het reptielenbrein.

Vervulling komt overeen met de subcortex (ook het limbische of zoogdierenbrein genoemd – met functies als de hypothalamus, de thalamus, de amygdala, de hippocampus en de basale kernen, een regelsysteem voor vloeiende bewegingen maar ook gerelateerd aan motivatie en beloning).

Verbinding komt overeen met de neocortex die de neurologische basis vormt voor ons functioneren als sociale wezens (met functies als taal, empathie, samenwerken en compassie). De neocortex wordt ook soms het ‘menselijke brein’ genoemd. Het meest recente deel van de neocortex zijn de voorhoofdskwabben, het bewustzijnscentrum of ook het wilcentrum genoemd.

Stroom mee met de FLOW

Onze optimale staat is FLOW, een staat van spontaniteit en verbeelding. Dat is ook onze natuurlijke staat zoals je kunt zien bij kleine kinderen… Allerlei ervaringen in ons leven halen ons uit balans en uit de natuurlijke staat. De weg terug naar de natuurlijke staat en meer FLOW in ons leven loopt via loslaten van wat ons niet langer dient. Alles wat teveel was om meteen te verwerken (dat is vooral trauma) stoppen we weg. Dat zijn eigenlijk delen van onszelf die bevroren zijn en niet meer ‘meestromen’ met de FLOW. Het zijn in feite afgescheiden zielsdelen. Ze zijn de redenen waardoor we uit verbinding zijn met ons diepere, ware zelf.

FLOW is essentieel een staat van verbinding en vervulling en dat kan niet zonder veiligheid.

Zolang er angst in ons onderbewuste leeft zullen we reageren in plaats van verbinden en zullen we geen vervulling kennen.

Om in de flowzone te leven dien we daarom te schakelen van reactief leven naar responsief leven.

Alleen door responsief te leven kunnen we in FLOW. In FLOW reageren we niet maar geven we een creatieve of intuïtieve respons op het NU. Anders gezegd: we reageren dan niet vanuit onze conditioneringen en patronen.

Groeien naar meer responsiviteit impliceert drie luiken: toelaten, loslaten en binnenlaten (let it be, let it go, let it in).

1. Toelaten (wat is ‘laten zijn’ i.p.v. meteen in verzet te schieten)

Toelaten ontwikkel je door mindfulness, door presence, door waarnemerschap. Door bewust te zijn van de spanning, de frustratie, het ongemak, de weemoed, de angst etc. die oprijzen in ons lijf creëren we activiteit in ons bewustzijnscentrum, de frontale kwabben. We zijn daardoor in staat om onze bewuste wil in te schakelen en dus aan bewuste zelfcontrole te doen (responsief i.p.v. reactief). Het alternatief is dat we niet bewust zijn van wat in ons lijf gebeurt en dan nemen de automatische patronen (het ego) over. Bye bye FLOW.

Door bewust onze innerlijke dialoog te voeren (‘ik voel frustratie opkomen’ i.e. de emotie benoemen) vergroten we niet alleen de activiteit in de neocortex; we verminderen ook de activiteit in onze amygdala, het emotionele alarmsysteem. Alleen dan kun je bewust onderzoeken wat er gebeurt (nog meer activiteit in de neocortex): welke behoefte is gefrustreerd? Welke informatie mis je? Waarmee heb je hulp nodig? Wat werd getriggerd? Het is als uit de drama op het filmscherm stappen en in de bioscoopzaal gaan zitten als toeschouwer. Je kunt alleen dan responsief handelen in plaats van in het drama gezogen te worden.

2. Loslaten

Besef dat geleid worden door de oude hersenen je relaties en de vervulling van je wensen niet ten goede zal komen. Om responsief te zijn dien je de neocortex te leren gebruiken. Dat vergt oefening! Juist door de intense emoties te zien en te accepteren (mindfulness) maar niet de leiding te geven kun je ze loslaten. Woede kun je dus bijvoorbeeld beter niet onderdrukken of ontkennen. In plaats daarvan kun je ze leren benoemen en ook bewust leren uitdrukken welke behoefte gefrustreerd is (in innerlijke dialoog of in een relatie). Kies ervoor om bewust trager en dieper te ademen (het wilcentrum inschakelen) terwijl je overlevingshersenen je juist sneller en minder diep willen doen ademen als gevolg van de boosheid. Ontspan armen en benen in plaats van ze meer aan te spannen (weer een bewuste keuze in het wilcentrum).

Neem bewuste actie zoals een gesprek tijdelijk onderbreken en een wandeling maken. Hecht ook niet teveel geloof aan al de gedachten die naar boven komen wanneer er boosheid is. Die gedachten komen met zekerheid niet van je hart en ziel maar van je ego! Onderzoek in plaats welke overtuiging of waarde hier speelt en communiceer daarover. Kijk naar hoe je iets hebt geïnterpreteerd en onderzoek of dat wel klopt. Heb je wel alle informatie? Weet je echt wat de ander bedoelt? Klopt jouw overtuiging wel? Voel in je lijf hoe uit de reactieve modus komt door te kiezen voor responsiviteit. Voel hoe je de alarmstaat van je oude hersenen tot rust komt onder invloed van je neocortex. Het voelt als power!

3. Binnenlaten

Stem je bewust af op de innerlijke resources die je zullen helpen om in verbinding te blijven . Laat je wil spreken. Laat je hart spreken. Voel de moed om te zeggen wat je te zeggen hebt. Durf je kwetsbaarheid te benoemen. Doe iets waar je blij van wordt. Denk aan wat wel goed gaat. Bekijk welke opties er zijn. Zie je sterktes. Denk aan waar je dankbaar voor bent. Glimlach. Maak verbinding met jezelf en de ander. Stel een vraag en luister echt. Zoek hulp. Doe beroep op je bewuste waardesysteem. Denk aan wat je geleerd hebt van de wijsheidtradities. Telkens er een uitdaging is, denk aan je resources!.

Deze drie stappen kun je steeds beter nemen als je jouw innerlijke resources en jouw externe resources blijft uitbreiden. Stress wint het namelijk alleen van je wanneer de uitdaging groter wordt dan de resources die je ter beschikking hebt. FLOW is een dynamische balans tussen uitdaging en resources. Hogere niveaus van FLOW worden alleen bereikt door meer uitdagingen aan te kunnen. Dat impliceert per definitie dat je bewust je resources uitbreidt, zowel innerlijk (zoals moed, inzicht, begrip, mindfulness, focus…) als extern, zoals vriendschappen bondgenootschappen, geldreserves… Doe een ademhalingscursus. Beoefen yoga. Doe aan fitness. Leer van de wijsheidtradities. Glimlach meer. Ontwikkel een dankbaarheidattitude. Focus op wat je wel wilt in plaats van op je frustraties over alles wat je niet wilt. Focus op wat je reeds hebt en wat je reeds kunt in plaats van op alles wat je niet hebt en nog niet kunt. En nog veel meer.

Hoe dat allemaal in de praktijk steeds sterker kan worden is ook het thema van onze online workshop ‘Leren loslaten’.

Als je interesse hebt om makkelijker in FLOW te raken en met loslaten bezig te gaan, er is nu een online training om te leren loslaten. Je kan beginnen met 3 gratis lessen. Om te starten met de gratis lessen surf naar https://lerenloslaten.com/3-gratis-lessen

Ik wens je diepe ontspanning en een leven vol gezondheid, geluk en FLOW toe!

Hartegroet,
Jan Bommerez

We worden allemaal geboren met een ‘verbindingsreflex’. Als baby is verbinding (niet uitgesloten worden) een kwestie van leven of dood.

De biologie van deze verbindingsreflex is te vinden in een zenuw die ons hart verbindt met ons gezicht en met onze ogen en oren. Deze zenuw, de ventrale vagus, is een onderverdeling van het parasympathische zenuwstelsel die pas recent ontdekt werd door Stephen Porges. Het andere deel van de nervus vagus (de zwervende hersenzenuw) is de dorsale vagus die pas wordt ingeschakeld wanneer zowel verbinding als vechten en vluchten falen. Dan volgt de vriesreflex door middel van de dorsale vagus.

Maar we zijn dus per onze biologische design altijd eerst uit op verbinding. De baby kan nog niet denken over wat wordt waargenomen. De waarneming is in die fase in eerste instantie neurologisch. Stephen Porges verzond daarvoor een nieuwe term: ‘neuroceptie’. Het organisme van de baby ‘leest’ het gezicht van de primaire opvoeder (meestal de moeder) en ‘leest’ ook de stemintonaties om te evalueren of er veiligheid is. Het is ook via onze stemgeluiden en onze gezichtsuitdrukkingen dat wij ons primaire opvoeders ‘charmeren’ of ‘alarmeren’. Dat is onze enige ‘taal’ in die levensfase. En we hebben dan ook nog geen redeneervermogen.

De vecht- en vluchtreflex altijd op ‘stand-by’

De baby kan niet redeneren ‘mijn moeder heeft een slechte dag’. Voor de baby is er gevaar wanneer de moeder een slechte bui heeft.

Als dat wel eens vaker gebeurt groeit het zenuwstelsel van de baby structureel naar een soort hypervigilantie in relaties. Dat kan de rest van je leven meespelen in relaties, vooral intieme relaties waarbij veiligheid zo vitaal is. Op de achtergrond blijft in het geval van complex trauma een soort scanner aanstaan voor gevaar.

De vecht- en vluchtreflex staat dan altijd op ‘stand-by’. Zodra je getriggerd wordt nemen de patronen over ‘om je te beschermen’. De relatieproblemen kunnen zich zo blijven opstapelen, tenzij je daar als partners beide bewust van bent en er beide iets wilt aan doen.

Wat je als baby beleefd hebt kan niet alleen je intieme relaties verstoren als volwassene. Ook je gezondheid kan eronder lijden omdat de hypothalamus blijft zorgen voor de afscheiding van stresshormonen, ook als er geen echt gevaar is.

De hypothalamus alarmeert namelijk ook de hypofyse die op haar beurt alle orgaanfuncties in ons hormonaal systeem regelt.

Wanneer vechten of vluchten onmogelijk zijn of onmogelijk lijken wordt diep in de hersenstam de dorsale vagus geactiveerd en gaan we reflexmatig onszelf verdoven om de (emotionele) pijn niet te moeten voelen.

Je bent dan niet in het NU. Je gaat reflexmatig uit verbinding. Het is geen kwestie van slechte wil of slecht karakter maar van biologie…

Met goeie wil alleen wordt dat niet opgelost.

Het zenuwstelsel dient geheeld en hertraind te worden

Bij ons mensen leidt complex trauma uit de kindertijd ook tot ‘traumatische binding’. Je moest als baby veiligheid en liefde zoeken bij degene die door je zenuwstelsel ook als een dreiging wordt geregistreerd.

Zo kom je in codependente relaties terecht. Dat zijn de relaties die op een keer voor beide partners onprettig voelen maar wegens de freeze energie heb je ook het gevoel dat je er niet kunt uitstappen.

Door de constance chemische cocktail van stresshormonen in je bloed raak je ook over de maanden/jaren ook uit geput en chronisch vermoeid. Je verliest meer en meer levenslust en kunt zelfs depressief worden.

Zolang de originele traumatisering niet wordt aangepakt zullen ook de symptomen terugkomen. Ook als ze door geneesmiddelen onderdrukt worden.

Voeg daar de stress van ons moderne leven bij en je begrijpt waarom zoveel mensen chronische klachten en relatieproblemen hebben.

Het is voor velen van ons (mezelf incluis) van levensbelang om te leren begrijpen welke rol vroeg trauma in ons leven speelt en om oude onverwerkte relatiestress te leren loslaten…

In de cursus behandel ik diverse oefeningen om dieper te ontspannen en oude stress los te laten. Ga naar de volledige cursus loslaten of probeer het eerst uit met 3 gratis lessen.

Ik wens je diepe ontspanning en een leven vol gezondheid, geluk en FLOW toe!

Hartegroet,

Jan Bommerez